Ertuğrul Şen son sımfta (1983) denle müfredat da ağırlaştırılmıştı. Dördüncü sömestrenin sonunda ön lisans yapmak zorundaydım ve otuz dersim vardı. Yine yoğun bir çalışma sürecinden sonra ön lisansı da aldım ve her şey rayına oturdu. Branş olarak statikerliği, seçmeli ders olarak da sanki bugünleri görerek yapı fiziğini seçmiştim. 1983 yılında mezun olan 61 kişi içerisinde bulunan dört yabancı öğrenci arasında ben de vardım. Hocalarım, "Artık iyi bir mühendis oldun, ülkene dönebilirsin" diyorlardı. Hocaların bu telkinleri, bir buçuk sene de mimarlığa devam edip, mimar-mühendisolma planımı rafa kaldırmama neden olmuştu. Ayrıca o zamanın Bayındırlık Bakanı Yıl 1984 Ahmet Samsunlu'nun okulumuzu ziyaret edip, "Gelin, Türkiye'de barajlar, köprüler kurun. Sizlere ihtiyacımız var" çağrısı da beni etkilemişti. Almanyagibi pınl pınl yeri ıra a Mezun olduktan sonra uzak akrabam olan Serap Hanım'la 1983 yılının yazında, izne geldiğimde nişanlanmıştık. Üç ay sonra da Türkiye'ye kesin dönüş yapmıştım. 17 Kasım 1983 yılı Perşembe günü Yeşilköy Havalimanı'na inmiştim. Amcam,kayınbiraderim ve nişanlım karşılamışlardı beni. Trafik allak bullak ve karlı, puslu bir gündü. Hava kirliliğinden nefes alınmıyordu. İçimden, "Almanya gibi pırıl pırıl bir yeri bıraktık buraya geldik" demiştim. Ege Üniversitesi Sosyoloji bölümü mezunu olan nişanlım İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi'nde göreve başlamıştı. İstanbul'da yaşamayı kararlaştırmıştık. İstanbul'u seçmemdeki bir etken de yakın akrabamız olan ve Eğitim Yayınları'nın sahibi Yılmaz Şen'in bana yardımcı olabileceği düşüncesiydi. O da Almanya'damakine mühendisliği eğitimi almıştı. Bana Türkiye'deki iş hayatıyla ilgili tavsiyelerde bulundu. Bazı iş başvuruları yaptım ancak beklentilerimi karşılayacak bir iş bulmanın o kadar kolay olmadığını gördüm. Bu nedenle çevremin de teşviğiyle küçük bir sermaye ile ticari ortaklığa girdim. Ancak, aldığım eğitimle ilgisi olmayan bu iş beni tatmin etmedi, dolayısıyla çok uzun sürmedi. 1984'ün temmuz ayında evlendim ve aralık ayında sekiz ay kısa dönem askerlik yapmak üzere İzmir Narlıdere İstihkam Er Eğitim Alayı Çavuş Talimgah Bölüğü'ne katıldım. Askerlik dönüşü, o zamanlar Ulkar Holding'in bünyesinde olan Onduline'de işe başladım. Daha sonra İzocam'da Babür Bey isimli bir yetkiliyİzmir Narlıdere İstihkam Er Eğitim Alayı Çavuş Talimgah Böliiğü (1985) le görüşmeye gitmiş ve Almanya'daki çalışmalarımı göstermiştim. Elimdeki, bir binanın ısı ihtiyacını belirlemek için kullandığım Almanca form kağıtlarını çok beğenerek almış ve beni bir süre oyalamıştı. Fakat çok sonra fark ettim ki verdiğim o belgeleri bir yerlerde kullanmışlardı. Bir süre de alüminyum doğrama işleri yapan ve değer verdiğim mimar İlhan Erkanı Ağabey'le birlikte çalışmış ve Esentepe'deki Türk Eğitim Vakfı binasının tüm doğramalarının değiştirilmesi projesini yürütmüştüm. Hlt nh • ah aba n 1986'ın ekim ayında bir İsviçre firmasının İntermak olarak verdiği ilana başvurdum. İngilizce-Almanca bilen ve teknik danışmanlık yapacak bir inşaat mühendisi arıyorlardı. Firmanın sahibi ve Alman satış pazarlama müdürü Dietmar Lenz ile görüşmeye gittim. Görüşme oldukça iyi geçti ve talep ettiğim paranın üzerinde bir ücret vererek beni kabul ettiler. Hilti'nin temsilciliğini yapıyorlardı ve ofis Valikonağı Caddesi'ndeydi. Ciroları 600 bin İsviçre Frangı'ydı. Hem satış ve pazarlamadan sorumlu Dietmar'a yardımcı olacak hem de satış elemanlarına mühendislik eğitimi verecektim. Benimle birlikte dokuz satış elemanı işe başlamış ve toplam 21 kişi olmuştuk. Çok hızlı YALITIM• A(;USTOS 2006 5 5
RkJQdWJsaXNoZXIy MTcyMTY=