Yalıtım Dergisi 38. Sayı (Eylül-Ekim 2002)

bilimse_l _________ _ harcayacağı gayretlerle bu sıcaklık 2100 yılında 3.6 • C artmış olacaktır. Bundan dolayı, gelecekte bu emisyonların ortadan kaldırılması için yapılan çalışmaların başarıya ulaşması için hem sanayileşmiş hem de sanayileşmekte olan ülkelerin birlikte çalışmaya katılımı gereklidir. Sera gazı emisyonlarının durdurulmasına yönelik çalışmalarda küresel katılımın gerekliliğinin anlaşılmasıyla, EPA iki grup çalışmayı destekledi. Bu çalışmalar, gelecekteki emisyon seviyelerinin araştırılmasına ve potansiyel emisyon azaltma politikalarının belirlenmesine yönelik çalışmalardır. Lawrence Berkeley Laboratuvarındaki Uluslararası Enerji Çalışma Grubu, sanayileşmekte olan ülkeler tarafından kullanılan enerji kaynaklarının, karbon emisyonlarına olan uzun vadedeki katkılarını araştırmak üzere bir çalışma başlattı. Bu çalışma, Brezilya, Hindistan, Çin, Endonezya, Güney Kore, Meksika, Gana, Sierra Leone, Nijerya,Arjantin, Venezuela ve altı Körfez Birliği Konseyi (GCC) üyesi ülkedeki (Bahreyn, Kuveyt,Oman, Katar, Suudi Arabistan ve Birleşik Arap Emirlikleri} araştırma enstitülerinden gelen yerel uzmanlar ile birlikte yürütülmüş ve sonuçlandırılmıştır. Çalışmaya katılan ülkelerin baz.ı!w, gelişen dünyanın en büyük enerji tüketicilerindendir. Bu çalışmalar kalkınmakta olan ülkelerin, CO2 emisyonları en hızlı büyüten kaynak olduklarını ve gelecek 20 yıl içinde de en büyüğü olacaklarını göstermektedir. Bu seneryolara göre, 17 büyük kalkınan ülkeden yayılan CO2 emisyonları, 1985 yılında 0.9 milyarton iken 2025 yılında 3.6 milyarton olacaktır [ 3, 6, 8 ]. Küresel düzeyde CO2 emisyonunun 1990 yılından 1988 yılına kadar alınan tüm önlemlere rağmen, tüm dünyada % 6 oranında bir artış gösterdiği, Ek-il ülkelerinde (Tablo 5) ise bu artışın yaklaşık olarak % 7 olTablo 3. 1990 yılına göre toplam CO2 emisyon değişimi 1990 Dünya 21246 Ek-1 Ülkeleri 14003 Ek-il Ülkeleri 10081 PECÜ • 3922 . .. Pazar ekonomısıne geçenulkeler. duğu, bu düşmeye bağlı olarak Ek-! ülkelerinde % 4.4'lük bir azalma meydana geldiği Tablo 3'te görülmektedir. Türkiye'nin son 10 yılda yaydığı Cüz emisyon miktarları, 1998 yılında 4. Taraflar Konferansında dağıtılan Ulusal Raporda yer almaktadır. 2000 yılında ise Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığı'nın Dünya Bankası desteğiyle "Enerji ve Çevre" konulu proje kapsamında re-.•ize dilen CO2 emisyon hesapları , çalışmanın ön sonuçları olarak 2. Taraflar Konferansında (COP.2) sunulmuştur. Her iki hesaplamaya göre 2010 yılında emisyonunun 1990 yılına göre yaklaşık % 200 civarında artış göstereceği anlaşılmaktadır. 1998 yılı temel Cüz göstergeleri açısından Türkiye dünya ülkeleri arasında, toplam Cüz emisyonunda24., kişi başına düşen Cüz emisyonu açısından 76., Cüz emisyonun gayri safi yurt içi hasılaya oranında 71. ve satın alma gücü paritesi dahil COz'de gayri safi yurt içi hasılaya oranında ise 81., sırada olduğu Tablo 4'de görülmektedir. Türkiye'nin toplam CO2 emisyon miktarı hariç diğer göstergelerde alt sıralarda yer aldığı, bu nedenle gelişmiş ülkelerle birlikte değerlendirilmesinin gerçek1998 90/98 22525 6.0 % 13384 -4.4 % 10792 7.1 % 2592 -33.9 % çi olmadığı, yanlış değerlendirme yapıldığı görülmektedir. Kalkınan ülkelerden yayılan emisyon miktarlarını düşürmek için enerji verimini arttırmak gereklidir. Enerji veriminin arttırılmasından doğacak karlara ulaşabilmak için tüketicilerin, üreticilerin, enerji sağlayan şirketlerin ve hükümetlerin birlikte çalışması gereklidir. Ülke çalışmalarından elde edilen sonuçlar, enerji verimini arttırma hedefinin önünü tıkayan engelleri aşmak için çeşitli seçenekler sunmaktadır. Enerjinin daha verimli üretimi ve kullanımı hedefine ulaşılırken bu grupların birlikte çalışmasını sağlayacak mekanizmaların oluşturulması gereklidir. Büyük endüstrileri enerji verimi hakkında ve bu endüstrilere vergi kolaylıkları sağlamak yapılabilecek yaklaşımlardan birisidir. Şu anda kullanılan yöntemlerin ve sistemlerin durdurulması veya değiştirilmesi, kaybedilen enerjinin azaltılması içinönemlidir[7]. Enerji veriminin arttırılması, enerji kullanımındaki büyümeyi ve karbon emisyonlarındaki artışı azaltacaktır. Fakat, ekonomik gelişmeyi destekleyen, bu büyümedeki tırmanışı tersine çeviremeyecektir.Ekonomik kalkınmada gerekli enerji ihtiyacını azaltmak için toplumun gelişmesi ve Tablo 4. Temel CO2 göstergelerde Türkiye'nin sıralaması 1995 1996 1997 1998 Top. C02 Emisyonu 25 25 23 24 Cüz/Nüfus 80 79 75 76 C02/CSYİH 63 71 70 71 C02/CSYİH (SPC) 81 84 81 81 YALITIM• EKiM 2002 5 5

RkJQdWJsaXNoZXIy MTcyMTY=