Yalıtım Dergisi 172. Sayı (Temmuz 2018)

46 Yalıtım / Temmuz 2018 yalitim.net KAVRAMLAR lsı köprüleri lsı köprüleri, ısı aktaran bina cephesinde ısı yalıtımı açı- sından bölgesel olarak zayıf noktalardır. lsı köprüsü olmayan bir dış cepheye kıyasla, içeriden dışarıya doğru daha yüksek bir ısı akışı gerçekleşir. Bir binada ısı köprüsü ne kadar azsa, binanın enerji verimliliği o kadar yüksek olur. lsı köprüsü türleri • Geometriye bağlı ısı köprüleri, ör. bina dış kö şelerinde, değişken yapı elemanı kalınlıklarında veya parapetler gibi çıkıntılarda ısı alan ve ısı veren yüzeylerin büyüklüğü farklı olduğunda oluşur. • Malzemeye bağlı ısı köprüleri, farklı ısıl iletkenliğine ve böylece farklı yalıtım özelliklerine sahip, yan yana veya üst üste uygulanmış malzemelerin kullanılması durumunda oluşur. Bu durumda daha yüksek ısı iletkenliğine sahip olan malzemenin alanında bölgesel olarak daha yüksek bir ısı akımı oluşur. Tipik bir örnek, duvarla örülü bir dış duvar içindeki beton parçalardır. • Konvektif ısı köprüleri, ısı enerjisinin bir akışkan (hava) tarafından ısı geçiren bina cephesi içinden taşınması duru- munda oluşur. Cephede hava geçirmezlik düzeyindeki kaçaklar, ısı köprülerine neden olur. Çatı alanındaki yalıtım derz- lerinde açıklıklar ya da pencerelerde hasarlı ve eksik derz yalıtımları da bu kaçaklara örnektir. İyi bir planlama, doğru uygulama ve doğru malzeme kullanımı sayesinde bu ısı köprüleri önlenebilir. Planlama önerileri • lsı yalıtımına uygun malzemelerin seçilmesi • Konsol elemanların (balkon panelleri, parapet- ler, vb.) birleşim yerlerinin termal izolasyonu • Kesintisiz yalıtım yüzeyi, örn. bir dış duvar üzerinde ısı yalıtımı sistemi, dış duvar yalıtımlı bodrum katı ve mal- zeme geçişlerinde zayıflama olmadan uygulama. lsı köprüsü olması durumunda ilgili büyük- lükler TS EN lSO 10211-1, TS EN lSO 10211-2 ve TS EN lSO 14683+AC’ye göre veya TS EN lSO 6946’da verilen metot ile hesaplanma- lıdır. Doğrudan ısı geçirgenlik katsayısının; y < 0.1 W/m.K olarak hesaplandığı durumlarda, ısı köprülerinin etkisi ihmal edilebilir. (TS 825’e göre) olmak üzere tüm kısmi dirençlerin toplamıdır. Bir yapı ele- manının binadaki kendi konumuyla ilgili termal kalitesinin bir ölçüsüdür ve U değerinin karşıt değerini oluşturur. U değeri (ısı geçirgenlik katsayısı) U değeri (ısı geçirgenlik katsayısı), bir yapı elemanının ısı yalıtımı açısından değerlendirilmesi için kullanılır. Her bir yapı eleman katmanlarının ısıl iletkenlik hesap değeri ve kalınlıkları ile karakterize edilir. W/(m ² K) birimi, 1 m 2 yapı parçası alanında Kelvin başına sıcaklık farkı iç ve dış . Ortam arasındaki ısı enerjisi kaybını tanımlar (bkz. grafik). Duvar- lar, çatı, pencereler vb. gibi elemanların U değerleriyle, ısı geçiren bina cephesinin ısı kayıpları (iletim ve taşınım yoluyla ısı kayıpları H’), iç mekan ile dış hava arasındaki ısı farkına bağlı olarak hesaplanabilir. Bir yapı parçasının U değeri ne kadar düşük olursa bu yapı parçasının üzerinden ısı kayıpları o kada düşük olur. İç yüzey sıcaklığı 0 Dış yapı elemanlarının iç cephe tarafına bakan yüzeylerinde nem oluşmasını önlemek için, hava koşullarına bağlı olarak asgari bir yüzey sıcaklığı sağlanmalıdır. TS 825 standardına göre, örneğin konutlar için (Ek B) 19 °C iç sıcaklıkta %65 bağıl nemle bağlantılı olarak 17 °C yüzey sıcaklığının altına inilmemelidir. TS 825’e göre dış sıcaklık değerleri bölge ve aylara göre belirlenen EK B.2 tablosunda verilmiştir. Bu sayede yoğuşma kaynaklı nem oluşumu engellenebilir. İç cephe tarafına bakan yüzey sıcaklığı, yönetmelik gereksi- nimlerinin yanı sıra, ev halkının konforuna da önemli derecede etki etmektedir. Devam edecek... TEKNİK Bina ve oda Sıcaklık [°C] İç hava sıcaklığı Konutlar, ofis vb. 19 İç hava sıcaklığı Otel, lokonta vb. 20 İç hava sıcaklığı Hastaneler 22 İç hava sıcaklığı Yüzme havuzları 16 TS 825 Ek B uyarınca aylık ortalama iç sıcaklık değerleri