Yalıtım Dergisi 114. Sayı (Eylül 2013)

YALITIM • EYLÜL 2013 39 “S oyadımız, Kurtuluş Savaşı sırasında, Yunan ordularına karşı savu- nulan Afyon Belentepe’den geliyor... Bölgenin, tümen komutanı olan dedemin komutasında başarıyla savu- nulması ve Yunan ordusunun kaçış yolunun kesilmesi sonrası Mustafa Kemal Atatürk tarafından verilmiş bir isim. Korgeneral olan dedem Fahri Belen daha sonraları Bayındır- lık Bakanı olarak da görev yapmıştı. Dolayısıyla soyadımın ağırlığını ve sorumluluğunu büyük bir onurla taşıyorum...” “1953 İstanbul doğumluyum. Henüz bir aylık bile olmadan, Mobil Oil’de İşletme Müdürü olan babamın görevi dolayısıyla İskenderun’a yer- leşmişiz. Babam, Şişli Terakki Lisesi ve İTÜ mezunu bir Makine Yüksek Mühendisi; annem ise Bulgaristan göçmeni, 5 yabancı dili konuşabilen, Türkiye’nin ilk kadın modacılarından olan bir ev hanımıydı. Benden üç yaş küçük bir de kız kardeşim var. 9 yaşıma kadar İskenderun’da kaldık. Tesislerin içinde büyüdüğümü söy- leyebilirim. Dört-beş yaşlarında fork- liftlerin üzerinden inmez, tankların temizliğini izlerdim. Babam, limanda yeterli sayıda kılavuz kaptan olmadı- ğından, o işi de üstlenmişti. Gemileri limana yanaştırırken beni de yanına alırdı. Özellikle yurtdışından gelen gemilere binip, o zaman kadar gör- mediğim, hatta Türkiye’de olmayan şişe veya teneke kolaları, piyanoları ve baterileri görmek bana büyük zevk verirdi. İskenderun’daki o yıllar, hayatımda unutamadığım önemli ve değişik bir dönemi oluşturuyor. Çok paylaşımcı, kucaklayıcı, sevgi dolu bir yapıya sahip olan İskenderunluların da bunda büyük payı var...” Mavi kemerli bir judocu “1962 yılında, ilkokul dördüncü sınıftayken, yine babamın görevi dolayısıyla Ankara’ya yerleştik. Altı- yedi ay Çankaya İlkokulu’nda oku- dum. Ardından babam Beykoz’daki Mobil tesisine tayin oldu ve İstanbul’a döndük. İlkokulu da Mecidiyeköy’de bitirdim. İlkokulda dört okul değiş- tirmek, o yaşta bir çocuk için çok zor olmasına rağmen, belki de farklı şartlara uyum sağlama yetisini edin- dirmiştir bana. İlkokuldan sonra, babamın da mezun olduğu Şişli Terakki Lisesi’ne başladım. Şimdiki durumunu çok iyi bilmiyorum ama Şişli Terakki o zamanlar kusursuz Türk genci yetiştiren, çok iyi eğitim veren bir okuldu. Giderek artan bir başarı ivmesiyle ve dereceyle bitirdi- ğim Şişli Terakki Lisesi’nde Fizik’i çok seviyordum. O dalda, TÜBİTAK sına- vına seçilen iki kişiden birisiydim. O sevgim kızım Elçin’e geçmiş; İTÜ’den fizik yüksek mühendisi olarak mezun oldu. Bu arada, kızımın derece ile İTÜ’den fizik yüksek mühendisi olması, sanırım, çok severek okuduğu İtalyan Lisesi için de önemli bir gurur kaynağı olmuştur...” “Sporla da çok ilgileniyordum. Futbol ve basketbolda sınıf ve okul takımlarındaydım. Ama en çok ilgi- lendiğim Judo olmuştu. Okulun spor salonunda bir milli takım sporcusu Judo okulu (Dojo) açmıştı. Ben de bu eğitimlere üç sene katılmıştım. Mavi kemere kadar çıkmıştım ve bir İlhan Selçuk’un, Cumhuriyet Gazetesi’ndeki “Pencere”sinde, Murat Belen’in dedesi Korgeneral Fahri Belen hakkında yazdığı yazının girişi (1975). Fahri Belen 1892’de doğdu. 1912’de Harbiye’yi bitirdi. Balkan Savaşı’na katıldı. Birinci Dünya Savaşı’nda Çanakkale, Kafkas, Irak cephelerinde savaştı. Milli Kurtuluş Savaşı’nda Doğu’da 12. Tümen, Batı’da 23. Tümen Kurmay Başkanlığı yaptı. 23. Tümen, Afyon Belentepe’de Yunan cephesinin yarılmasında, Dumlupınar’da düşman çekilme yolunun kesilmesinde, Uşak’ta Yunan Başkumandanı Trikopis’in esir edilmesinde önemli rol oynamıştır. Fahri Belen, savaştan sonra çeşitli görevlerde bulundu. Türk-Sovyet sınırının çizilmesi ve sular anlaşmasında Türk Kurulu Başkanı, Cenevre Silahsızlanma Konferansı’nda Türk Kurulu Askeri Danışmanlığı yaptı. 1939’da Korgeneral olan Fahri Belen, 1950’de DP’den milletvekili ve Bayındırlık Bakanı oldu. Ama yıl sonunda ayrıldı. 27 Mayıs Devrimi’nde Milli Birlik Komitesi’nce Kurucu Meclis üyeliğine seçildi. 17 Temmuz 1975’te öldü. Gözlerini hayata kapayıncaya dek, etkin, canlı, yaşadı. Bir fikir adamıydı. Çeşitli incelemeleri, kitapları vardır... Murat Belen İskenderun’da anne ve babasıyla...