Yalıtım Dergisi 186. Sayı (Eylül 2019)

yalitim.net 18 Yalıtım / Eylül 2019 PORTRE & RÖPORTAJ Geçtiğimiz sene Çevre ve Şehircilik Bakanlığındaki Müsteşarlık görevinden emekli olan Prof. Dr. Mustafa Öztürk, okula yürüyerek gitmek zorunda kaldığı İstanbul’daki ilk günlerinden akademisyenlik yaptığı yıllara, İBB Çevre Koruma ve Geliştirme Daire Başkanlığı sürecin- de yalıtım ve enerji verimliliği konusunda yaptığı çalışmalardan TBMM Çevre Komisyonu Başkanlığı yaptığı günlere, çevre mevzuatının AB’ye uyumlaştırma çalışmalarını yürüttüğü yıllardan emekliliğindeki çalışmalarına kadar özel hayatındaki ve çevre sektöründeki tarihi ve güncel gelişmeleri Yalıtım dergisi okurlarıyla paylaştı... PROF. DR. MUSTAFA ÖZTÜRK “H atay’ın Dörtyol ilçesinde 1953 yılında dün- yaya gelmişim... Beş çocuklu bir ailenin en küçüğüydüm. Dörtyol’da başladığım orta öğrenimimi İskenderun Lisesi’nde tamam- ladım. Matematik ve cebir, sevdiğim dersler arasındaydı... Babam, hayata biraz da erken veda ettiğinden ekonomik olarak zor bir gençlik dönemi geçirdiğimi söyleyebilirim. Dolayısıyla üniversite eğitimim süresince başta annem olmak üzere özellikle ağabeylerim destek olmuşlardı. Ben de para kazanmak amacıyla yaz dönemlerinde zaman zaman meyve- sebze hallerinde çalışıyor, pamuk tarlalarında ırgatlık yapı- yordum...” TAŞKIŞLA’YA YÜRÜYEREK GIDIP GELIYORDUM “Üniversite eğitimi için ilk tercih ettiğim bölüm olan İstan- bul Üniversitesi İnşaat Fakültesi’ni kazanmıştım. Bir arkada- şımın tavsiye ettiği Eminönü’ndeki küçük ve tarihi bir yurtta kalıyordum. Fakat toplu taşımayı kullanacak kadar bile param olmadığından ilk hafta okulun bulunduğu Taşkışla’ya yürü- yerek gidip gelmiştim. Benim için sürdürülebilir bir durum değildi; o dönemde ağabeyimin de yönlendirmesi ve yoğun ısrarı sonucu İstanbul Üniversitesi Yüksek Kimya Mühendisliği Bölümü’ne başvurmuş ve kabul edilmiştim. İstanbul Üniver- sitesi Kimya Fakültesi o yıllarda Türkiye’nin en iyi eğitim veren fakültelerinden biriydi ve tıp fakültelerinden bile daha yüksek puanla öğrenci alıyordu. Normal bir öğrencilik hayatı yaşadığım o yıllarda ekonomik durumum sıkıntılı olduğundan bir an önce okulu bitirip hayata atılmayı planlıyordum. Dola- yısıyla bu hedefime de beş yılın ardından kayıpsız bir şekilde kavuşmuştum...”